Η Αναστασία Παπαστάθη δε χρειάζεται συστάσεις. Πιστή στο θέατρο εδώ και πολλά χρόνια, το έχει υπηρετήσει από όλα τα μετερίζια. Αν και ηθοποιός, ως σκηνοθέτης έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό από την επιτυχημένη παράσταση «Caveman», που χαρίζει γέλιο για εννέα συνεχόμενα χρόνια!

Η ίδια, έχοντας κάνει εκπληρώσει ένα όνειρο ζωής, φέτος παίζει και σκηνοθετεί στο δικό της θέατρο, το Radar, την «Παρεξήγηση» του Albert Camus (περισσότερα για την παράσταση δείτε εδώ).

Η κυρία Παπαστάθη μας φιλοξένησε στο θεατρικό σπίτι της, όπου είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.

Κυρία Παπαστάθη, φέτος ανεβάζετε την «Παρεξήγηση» στο θέατρο Radar. Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση και γιατί επιλέξατε ν’ ανεβάσετε αυτό το έργο.

Ξεκινώντας από την επιλογή του έργου, θα ήθελα να πω ότι παρ’ όλο που γράφτηκε το 1943 σε μια εποχή όπου επικρατούσε η γερμανική κατοχή στην Ευρώπη, «Η Παρεξήγηση» παραμένει ένα έργο διαχρονικό. Εξακολουθεί να θέτει προβληματισμούς που αφορούν στον σύγχρονο άνθρωπο. Π.χ. Η εξάρτηση που καλλιεργεί η μητέρα προς την κόρη της. Οι επιπτώσεις που υπάρχουν στα παιδιά από την δυσλειτουργία της οικογένειας. Η σχέση του Θεού με τον άνθρωπο. Το ανικανοποίητο στοιχείο στην ζωή μας. Κάποια στιγμή η Μάρθα την οποία υποδύομαι στο έργο καταθέτει την αγωνία της λέγοντας ‘…γιατί να επιθυμούμε κάτι άλλο από αυτό που έχουμε; Ο Καμύ βασίζεται σε αληθινή ιστορία, αλλά μεταχειρίζεται τα πρόσωπα και τα πράγματα συμβολικά αφήνοντας τον θεατή ελεύθερο να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Ακόμα και ο τίτλος του έργου είναι συμβολικός.

Σκεφτείτε την ζωή μας σήμερα. Ζούμε σε παρεξήγηση. Άλλο λέμε, άλλο εννοούμε και άλλο θα θέλαμε πραγματικά να πούμε. Οπότε και ο άνθρωπος στον οποίο απευθυνόμαστε αντιλαμβάνεται τα πράγματα με εντελώς παρεξηγηματικό τρόπο. « Η Παρεξήγηση» του Albert Camus μας αναγκάζει να σκεφτούμε, να στραφούμε μέσα μας, να ακούσουμε την εσωτερική μας φωνή και να αποκτήσουμε συνείδηση των πράξεών μας κατά συνέπεια να επικοινωνήσουμε με τον άλλον άνθρωπο. Για όλους αυτούς τους λόγους διάλεξα την Παρεξήγηση. Επιπλέον το έργο αυτό μου προσφέρει γενναιόδωρα το υλικό για την προσωπική μου αναζήτηση. Όσο για την παράσταση, είναι κάτι ζωντανό, συνεχώς εξελισσόμενο, με τους κραδασμούς που προκύπτουν από την αλληλεπίδραση ηθοποιών και θεατών.

Πώς προέκυψε το θέατρο Radar, του οποίου είστε καλλιτεχνική διευθύντρια;

Ο όρος καλλιτεχνική διευθύντρια υιοθετήθηκε για να δώσει μια εικόνα της σχέσης μου με το θέατρο RADAR. Στην ουσία αυτός χώρος είναι δημιούργημά μου. Είναι η πραγματοποίηση ενός ονείρου που είχα από τα πρώτα χρόνια που τέλειωσα την δραματική σχολή. Νιώθω πολύ ωραία όταν βρίσκομαι εκεί. Είναι ο βιότοπός μου. Κάνω οποιαδήποτε χειρωνακτική εργασία χρειάζεται και το βράδυ υποδύομαι την Μάρθα στην Παρεξήγηση. Παράλληλα γράφω σκηνοθετώ και σχεδιάζω τις καινούργιες παραγωγές του θεάτρου.

Σκηνοθετείτε και κρατάτε έναν εκ των πρωταγωνιστικών ρόλων στην Παρεξήγηση» . Ποιος από τους δυο «ρόλους» θεωρείτε ότι σας ταιριάζει περισσότερο τη δεδομένη χρονική στιγμή, αυτός του ηθοποιού ή εκείνος του σκηνοθέτη;

Αισθάνομαι ηθοποιός, αλλά έχοντας μια συνολική άποψη για τη σκηνική πραγμάτωση ενός έργου, είναι αναγκαίο να σκηνοθετήσω για να υλοποιήσω αυτήν την άποψη. Κατά συνέπεια οι δύο ρόλοι της ηθοποιού και σκηνοθέτη, είναι αλληλένδετοι. Συγκρούονται, αναιρούνται αλλά και αλληλοσυμπληρώνονται

Παλαιότερα είχατε διασκευάσει και σκηνοθετήσει μία από τις πιο επιτυχημένες κωμωδίες που έχουν παιχτεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, το “Caveman”. Φέτος ένα κλασσικό δράμα του Albert Camus. Σε ποιο είδος το κοινό ανταποκρίνεται περισσότερο και πού οφείλεται αυτό κατά τη γνώμη σας;

Νομίζω ότι το κοινό ανταποκρίνεται περισσότερο σε οποιοδήποτε είδος μπορεί να του διεγείρει συναισθήματα. Είναι ο μόνος τρόπος που θα κάνει έναν άνθρωπο να σηκωθεί από τον καναπέ του για να πάει να παρακολουθήσει θέατρο. Και εδώ μπαίνει το ερώτημα κατά πόσο το κίνητρο του θεατή είναι γνήσιο, με την έννοια κατά πόσο είναι καθαρή δική του επιλογή ή είναι προϊόν βομβαρδισμού των μέσων ενημέρωσης. Η διάρκεια κρίνει το αποτέλεσμα. Για να έχει διάρκεια το κίνητρο θα πρέπει να σχετίζεται με την αλήθεια.

Παρακολουθείτε τα σχόλια του κοινού για τις παραστάσεις σας; Κατά πόσο σας επηρεάζουν;

Τα παρακολουθώ για να ξέρω κατά πόσο επηρεάζεται το κοινό από την γνώμη του κοινού και αν παίζουν ρόλο για την επιλογή μιας παράστασης. Είναι καθαρά στατιστικοί οι λόγοι. Σε προσωπικό επίπεδο με ενδιαφέρει μια ειλικρινής άποψη ενός ανθρώπου χωρίς ιδιοτέλεια. Μπορεί να με βοηθήσει   να γίνω καλύτερη.

Υπάρχει έργο που θέλετε να ανεβάσετε από όταν το διαβάσατε ή ένας ρόλος που επιθυμείτε να παίξετε, αλλά δεν τα έχετε καταφέρει ακόμα;

Αυτή την στιγμή η προσοχή μου είναι στραμμένη στο θέατρο Radar. Είναι ένας καινούργιος χώρος του οποίου έχω την ευθύνη και με ενδιαφέρει να καλλιεργηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης με το κοινό. Η επιλογή ενός έργου, ή ενός ρόλου δεν είναι για μένα αυτοσκοπός. Εστιάζω περισσότερο στην συνεργασία.

Ετοιμάζετε κάποια νέα δουλειά;

Ναι, γράφω έναν μονόλογο που βασίζεται σε αληθινή ιστορία και θα τον υποδυθεί μια πρωταγωνίστρια του παλιού καλού Ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου. Αναφέρεται στην ιστορία μιας γυναίκας στις αρχές του αιώνα που διεκδίκησε την ελευθερία της αψηφώντας την κοινωνική κατακραυγή και αναλαμβάνοντας το κόστος της επιλογής της.

Σας ευχαριστούμε πολύ!